ووجوب احرام بر كسى كه قصد ورود به مكّه را ندارد، ولى مى خواهد وارد حرم شود، محلّ اشكال است، واحتياط واجب آن است كه احرام ببندد، ولى براى مسافرى كه قصد حجّ يا عمره يا ورود به مكّه را نداشته وهنگام رسيدن به حدود حرم اراده كرده است كه عمره مفرده را به جا آورد، جايز است از اوّلين نقطه بيرون حرم احرام ببندد.
مسأله١٦٥  ـ هرگاه مكلّفى كه قصد انجام مناسك حجّ يا عمره را دارد، عمداً وبا علم، بدون احرام از ميقات بگذرد، در مسأله دو صورت است:
اوّل: آن كه متمكّن از برگشتن به ميقات باشد، كه در اين صورت بايد به ميقات برگردد واز آن جا احرام ببندد، چه در حرم باشد ويا بيرون آن.
دوم: آن كه متمكّن از برگشتن ـ چه به علت تنگى وقت ويا عذر ديگرى ـ نباشد، ودر مسير او ميقات ديگرى نيز نباشد، كه در اين صورت چنانچه مستطيع بوده بايد حجّ را در سال بعد به جا آورد، وگرنه واجب نيست.
مسأله١٦٦  ـ هرگاه از روى فراموشى يا بيهوشى يا مانند آن، ويا از روى ندانستن حكم يا جاى ميقات، بدون بستن احرام از ميقات بگذرد، چهار صورت دارد:
اوّل: آن كه متمكّن از برگشتن به ميقات باشد، كه در اين صورت بايد برگردد واز آن جا احرام ببندد.
دوم: آن كه در حرم باشد وبرگشتن به ميقات براى او ممكن نباشد ولى برگشتن به بيرون حرم برايش ممكن باشد، كه در اين صورت بايد تا بيرون حرم برگردد واز آن جا احرام ببندد، واحتياط واجب آن است كه به هر اندازه كه مى تواند از حرم دور شود وسپس احرام ببندد.
سوم: آن كه در حرم باشد وبرگشتن تا بيرون آن براى او ممكن نباشد، كه در اين صورت بايد از همان جايى كه هست ـ اگرچه مكّه باشد ـ احرام ببندد.
چهارم: آن كه در بيرون حرم باشد وبرگشتن به ميقات براى او ممكن نباشد، كه در اين صورت اگر در مسير او تا مكّه ميقات ديگرى باشد بايد از آن جا احرام ببندد، واگر نباشد بنابر احتياط واجب از همان جايى كه هست احرام ببندد وآن را تا آخرين جاى خارج حرم به تأخير نيندازد.
ودر چهار صورت ذكر شده، چنانچه مكلف به وظايفى كه ذكر شد عمل نمايد احرام او صحيح خواهد بود.
مسأله١٦٧  ـ هرگاه زن حائض از روى جهل به حكم، از ميقات احرام نبندد ووارد حرم شود، ونتواند به ميقات برگردد، بايد تا بيرون حرم برگردد وبه هر اندازه كه مى تواند وموجب فوت حجّ نمى شود از حرم دور شود واز آن جا احرام ببندد.
واگر نتواند تكليفى را كه ذكر شد انجام دهد حكم او با ديگران يكسان است. (ودر مسأله (١٦٦) گذشت.)
مسأله١٦٨  ـ هرگاه عمره تمتّع فاسد شود، در صورتى كه بتواند بايد دوباره آن را به جا آورد، وچنانچه دوباره آن را به جا نياورد ـ اگرچه به جهت تنگى وقت ـ حجّش فاسد است وبايد آن را دوباره به جا آورد.
مسأله١٦٩  ـ هرگاه مكلّف عمره تمتّع يا مفرده را ـ از روى فراموشى يا جهل ـ بدون احرام به جا آورد، بنابر احتياط واجب دوباره آن را انجام دهد.
مسأله١٧٠  ـ در مسائل گذشته بيان شد كه كسى كه فاصله منزلش تا مكّه شانزده فرسخ يا بيشتر است، بايد براى عمره از يكى از پنج ميقات اوّل، احرام ببندد، بنابراين اگر راهش از آن ميقاتها بگذرد كه از ميقات ـ طبق آنچه