مسأله١٨٣  ـ كسى كه براى عمره تمتّع محرم شده است ـ بنابر اقوى ـ هنگامى كه جاى خانه هاى شهر قديم مكّه را مى بيند، گفتن تلبيه را قطع كند، وحدود شهر قديم ـ بنا بر آنچه كه مرحوم شهيد ((رحمه الله)) فرموده است ـ براى كسى كه از بالاى شهر واز راه مدينه وارد شود «عقبه مدنيين» است، وبراى كسى كه از پايين شهر وارد شود «عقبه ذى طوى» است.
وكسى كه براى عمره مفرده محرم شده است واز خارج حرم قصد مكّه را دارد ـ بنابر احتياط واجب ـ هنگام ورود به حرم گفتن تلبيه را قطع كند، واما كسى كه از مكّه براى بستن احرام عمره مفرده خارج شده است ـ بنابر اقوى ـ واجب است هنگام ديدن مسجدالحرام يا كعبه معظّمه گفتن آن را قطع كند.
وهمچنين، بنابر اقوى، كسى كه براى حجّ، به هر نوعى از انواع حجّ محرم شده است بايد هنگام زوال آفتاب ـ يعنى ظهر شرعى ـ روز عرفه گفتن آن را قطع كند.
مسأله١٨٤  ـ اگر پس از پوشيدن دو لباس احرام وپيش از گذشتن از ميقات شك كند كه تلبيه را گفته است يا نه، بنا بر نگفتن گذاشته وتلبيه را بگويد، واگر پس از گفتن آن شك كند كه آن را درست تلفظ كرده يا نه، بنا بر درست گفتن بگذارد، ولازم نيست آن را دوباره بگويد.
سوم: پوشيدن دو جامه احرام (ازار ورداء) پس از كندن لباسهايى كه پوشيدنش بر محرم حرام است، ويكى ـ ازار ـ را به صورت لنگ پوشيده وديگرى ـ رداء ـ را بر دوش مى اندازد.
واز اين حكم، بچه ها مستثنى مى باشند، وجايز است تأخير كندن لباسهاى آنها تا رسيدن به «فخّ» در صورتى كه از آن راه به حجّ برده شوند.
مسأله١٨٥  ـ پوشيدن دو جامه احرام، يك واجب تعبّدى مستقل است، وشرط در تحقق احرام نيست، واحتياط واجب اين است كه پوشيدن آنها به نحو متعارف باشد.
مسأله١٨٦  ـ بنابر احتياط واجب ازار بايد از ناف تا زانوى بدن را بپوشاند، ودر رداء معتبر است دو شانه وقدرى از كمر را بپوشاند، واحتياط واجب آن است كه پوشيدن دو جامه پيش از نيت كردن احرام وتلبيه گفتن باشد.
مسأله١٨٧  ـ هرگاه ـ از روى نادانى يا فراموشى ـ موقعى كه پيراهن پوشيده، به نيت كردن وتلبيه احرام ببندد بايد آن را بكند واحرامش صحيح است، بلكه اظهر اين است كه حتى در صورتى كه از روى علم وعمد در پيراهن يا جامه عادى احرام ببندد، احرامش صحيح است، وچنانچه پس از بستن احرام آن را بپوشد، بدون اشكال احرامش صحيح است، ولى بايد آن را پاره كند واز طرف پا بيرون آورد.
مسأله١٨٨  ـ پوشيدن بيش از دو جامه، در ابتداى بستن احرام يا پس از آن، براى حفاظت از سرما يا گرما يا منظور ديگرى مانعى ندارد.
مسأله١٨٩  ـ آنچه وجود يا عدم آن در لباس نماز گزار معتبر است در دو جامه احرام نيز معتبر است، بنابر اين لازم است كه پاك باشد، واز حرير خالص واجزاى حيوان حرام گوشت وطلا نباشد، بلى، نجس شدن آنها به نجاستى كه در نماز مورد عفو است مانعى ندارد.
مسأله١٩٠  ـ ازار، به مقدارى كه عورت را مى پوشاند بايد بدن نما نباشد، بلكه ـ بنا بر احتياط واجب ـ بايد تمام مقدارى كه از ناف تا زانو را مى پوشاند بدن نما نباشد، واحتياط مستحب اين است كه رداء نيز بدن نما نباشد.