بخواهد بياورد ". (1) 5. در كتاب " و شن جوك " چنين مىخوانيم: " سرانجام دنيا به كسى برگردد كه خدا را دوست دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او " فرخنده " و " خجسته " باشد ". (2) 6. در كتاب " دادتك " از كتب مقدسهء برهمائيان هند چنين آمده است: " بعد از آنكه مسلمانى به هم رسد، در آخر الزمان، و اسلام در ميان مسلمانان و از ظلم ظالمان و فسق عالمان و رياى زاهداى وبنى ديانتى امينان و حسد حاسدان بر طرف شود و به جز نام از آن چيزى نماند... دست حق برآيد و جانشين آخر " ممتاطا " (3) ظهور كند و مشرق و مغرب عالم را بگيرد و بگردد همه جا... و خلايق را هدايت كند ".
7. در كتاب " پاتيكل " از كتب مقدسهء هنديان چنين آمده است: " چون مدت روز تمام شود، دنياى كهنه نو شود و زنده گردد و صاحب ملك تازه پيدا شود، از فرزندان دو پيشواى جهان، يكى ناموس آخر الزمان و ديگر وصى بزرگتر وى كه " پشن " (4) نام دارد، و نام آن صاحب ملك تازه " راهنما " (5) است، به حق پادشاه شود و خليفهء " رام " (6) باشد و حكم براند، و او را معجزه بسيار باشد ".
آنچه در بالا از لحاظ خوانندگان گرامى گذشت قسمتى از نويدهاى كتب مقدسهء هنديان دربارهء موعود جهانى بود، همه آنها با اختلاف عباراتى كه داشتند، صريحتر از نويدهاى ديگر كتب مقدسه مى باشند.
و در كتاب " شابوهرگان " كتاب مقدس مانويه، ترجمهء " مولر " نام " خردشهرايزد " آمده كه بايد در آخر الزمان ظهور كند و عدالت را در جهان بگسترد. همچنين در تعاليم مانى از مرد عظيمى بحث شده كه 12 جانشين دارد و بوسيلهء آنها ارواحى كه شايستگى دارند به