نعمت خلق ديد نتواند * رنجه باشد ز اصطناع (1) إله كلمهء پنجاه و سوم - كفى بالظفر شفيعا للمذنب.
بسنده است ظفر شفيع گنار هكار.
معنى اين كلمه بتازى: إذا ظفرت بالمذنب فاقبل فيه شفاعة ظفرك، واعف عنه فان العفو أحسن سيرك.
معنى اين كلمه به پارسى: گناهكار را شفيع ظفر توبس است برو، بس چون ظفر يافتى بعفو كوش، و لباس تجاوز برو پوش، شعر:
بر گنهكار چون شدى قادر * عفو كن زانكه بى گنه كس نيست ور مرو را شفيع كس نبود * ظفر تو شفيع اوبس نيست..!؟
كلمه پنجاه و چهارم - رب ساع فيما يضره.
بسا كوشنده در جيزى گه او را زيان دارد.
معنى اين كلمه بتازى: رب انسان يسعى في أمر يضر ذاته ويسر عداته.
معنى اين كلمه به پارسى: هر كه در كارى بكوشد واجب نيست كه از آن منفعت يابد، چه بسيار باشد كه بكوشد و عاقبت از آن كار زيان بيند، شعر:
اى بسا كس كه طالب كاريست * گه در آن كار باشدش خذلان ناصح او شود از آن غمگين * حاسد او شود از آن شادان كلمهء پنچاه وپنچم - لا تتكل على المنى فانها بضائع النوكى.
تكيه مكن بر آرزوها كه آن بضاعت احمقانست.
معنى اين كلمه بتازى: لا تعتمد على الهوى، والا تتكل على المنى فليس كل ما يهواه الانسان يملكه ولا كل ما يتمناه يدركه (2)، واعلم ان