نذر كرده باشد كه جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند، ششم براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده، يا بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن در صورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضوء بى احترامى به قرآن است، بايد بدون اينكه وضوء بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بكشد.
مسأله 326 - مس نمودن خط قرآن، يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضوء ندارد حرام است. و بايد موى خود را هم به خط قرآن نرساند مگر آنكه مو خيلى بلند باشد به نحوى كه از توابع بدن شمرده نشود ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.
مسأله 327 - جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد بايد از آنان جلوگيرى كنند.
مسأله 328 - كسى كه وضوء ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى نوشته باشد، مس نمايد.
مسأله 329 - اگر پيش از وقت نماز به قصد اينكه با طهارت باشد، وضوء بگيرد يا غسل كند صحيح است. و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضوء بگيرد اشكال ندارد.
مسأله 330 - كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند و بعد از وضوء بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.
مسأله 331 - مستحب است انسان براى نماز ميت. و زيارت اهل قبور، و رفتن به مسجد، و حرم امامان عليه السلام وضوء بگيرد. و همچنين براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن، و نيز براى مس حاشيه قرآن، و براى خوابيدن وضوء گرفتن مستحب است، و نيز مستحب است كه كسى كه وضوء دارد دوباره وضوء بگيرد، و اگر براى يكى از اين كارها وضوء بگيرد هر كارى را كه بايد با وضوء انجام داد مى تواند بجا آورد مثلا مى تواند با آن وضوء نماز بخواند.