آنها آب را به صورت و دستها بريزد وضوى او باطل است و در صورتى كه با مشت يا چيز ديگر، آب را از آنها بردارد و به صورت و دستها بريزد وضوى او صحيح است.
مسأله 283 - در حوضى كه مثلا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است وضوء گرفتن اشكال ندارد.
مسأله 284 - اگر در صحن يكى از امامان يا امامزاده‌گان كه سابقا قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كرده اند، وضوء گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد.
شرط ششم آنكه اعضاء وضوء موقع شستن و مسح كردن پاك باشد بنابر احتياط.
مسأله 285 - اگر پيش از تمام شدن وضوء، جايى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضوء صحيح است.
مسأله 286 - اگر غير از اعضاء وضوء جايى از بدن نجس باشد وضوء صحيح است.
مسأله 287 - اگر يكى از اعضاء وضوء نجس باشد و بعد از وضوء شك كند كه پيش از وضوء آنجا را آب كشيده يا نه، اگر مى داند ملتفت بوده، يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه وضوء صحيح است، و در هر دو صورت جايى را كه نجس بوده بايد آب بكشد.
مسأله 288 - اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخميست كه خون آن بند نمى آيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد، بعد به دستورى كه گفته شود وضوى ارتماسى بگيرد.
شرط هفتم آنكه وقت براى وضوء و نماز كافى باشد.
مسأله 289 - هر گاه وقت به قدرى تنگ است كه اگر وضوء بگيرد تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده شود، بايد تيمم كند ولى اگر براى وضوء