احياء موات به چه چيز محقق مىشود س 39 - ما اهالى قريه‌اى از استان مازندران هستيم كه حريم اين محل، حدود چهار فرسخ در چهار فرسخ جنگل است و از قديم الايام هر كس مقدارى از جنگل را ديوار چوبى كرده و مال شخصى خود قرار داده و گاوهاى خود را در آنجا مىچراند و در بعضى از فصول سال، مثلا دو يا سه ماه بهار، به افراد محل خود، كه چنين جاى شخصى، ندارند و داراى گاو شيرده هستند اجازه مىدهد كه گاوشان در آنجا بچرد و در بقيه سال، اگر بنا باشد كه گاوشان در اين محل بچرد، از صاحب گاو اجاره مىگيرد و اين تحجير شخصى، بين مردم، خريد و فروش مىشود و نيز به ارث برده مىشود و احيانا، بعضىها وقف هم كرده‌اند خواهشمنديم مرقوم بفرمائيد آيا اين عمل ما سبب مىشود كه ما مالك آن باشيم و آيا اين وقف صحيح است و آيا مىتوانيم خريد و فروش بكنيم و مىتوانيم به افرادى كه از اهل اين محل هستند و داراى گاو هستند و اين چنين ملكهائى ندارند اجاره بدهيم و مىتوانيم از پدران مان كه چنين كارى كرده اند و داراى سند مىباشند ارث ببريم يا نه؟
ج - در فرض سئوال، مجرد ديوار كشى، در اطراف بيابان، براى انتفاع از علف خود روى آن، و اشجار طبيعى جنگلى آن، بدون تصرفات ديگر از قبيل زرع وغرس اشجار، و تسويه زمين آن، براى غرس يا زرع سبب تملك آن نمىشود و صاحب ديوار، مالك محوطه نمىشود. بلى اگر زمين را در آنجا تسويه كرده براى زرع يا غرس و در آنجا زرع يا غرس كرده محوطه تسويه شده مزرعه يا مغروسه را مالك مىشود.