شود حواله به قوت خود باقى است و منفسخ نمىشود.
س 9 - آيا در صحت حواله شرط است كه حواله، بر هر كس داده مىشود بدهكار به حواله دهنده باشد يا خير؟
ج - لازم نيست و اقوى صحت حواله دادن بر برئ الذمه است.
س 10 - در موردى كه محال عليه متمكن و خوش حساب باشد آيا لازم است محتال حواله را قبول كند يا خير؟
ج - واجب نيست.
فسخ حواله بعد از قبول آن صحيح نيست مگر در صورت جهل به اعسار محال عليه س 11 - هر گاه محال عليه فقير باشد ولى محتال حواله را قبول كرده باشد آيا محتال مىتواند حواله را رد كند يا خير؟
ج - در مورد سئوال كه حواله را قبول كرده ديگر حق به هم زدن آن را ندارد. بلى اگر محتال در وقت عقد حواله جاهل به حال محال عليه بوده و بعد معلوم شده كه محال عليه در وقت حواله معسر بوده، مىتواند آن را فسخ نمايد و به محيل رجوع كند هر چند محال عليه بعد از عقد حواله غنى شده باشد.
س 12 - هر گاه محال عليه در حين عقد حواله متمكن از پرداخت مورد حواله باشد لكن بعدا فقير شود آيا محتال مىتواند حواله را به هم بزند يا خير؟
ج - در مورد سئوال كه بعد از وقوع عقد حواله، محال عليه فقير شده محتال حق فسخ ندارد.
معنى معسر س 13 - مراد از معسر كه در بعضى از مسائل فرموده‌ايد چه كسى است؟
ج - مراد از معسر كسى است كه اضافه بر مستثنيات دين مقدارى كه بتواند دين خود را ادا نمايد نداشته باشد.