ج - اگر اراضى مزبور حريم قريه يا ملك شخصى نبوده اشخاصى كه براى كشت در موقع زيادى آب حيازت واحياء نمودهاند مالك مىشوند و ديگرى حقى در آن ندارد.
س 25 - چنانچه چند نفر قرارداد عقد شركت براى احياء اراضى موات بنمايند ولى دو نفر از شركاء پس از عقد قرارداد از انجام كار يا پرداخت مخارج خود دارى نمودهاند آيا حال كه زمين موات تبديل به زراعت ديم كارى شده است بعد از گذشت چهارده سال ادعاء در آمد حاصله و شركت صحت شرعى دارد؟
ج - در فرض سئوال شركت در احياء موات به حسب ظاهر شركت در ابدان است و چنين شركتى باطل است بنابر اين افرادى كه براى احياء اراضى موات كار كرده يا مخارجى پرداختهاند مالك مىباشند و ديگران حقى ندارند و زرع هم مال زارعين است كه بذر داده و طبق قرارداد عمل انجام دادهاند.
خريد و فروش زمين موات س 26 - زمينهائى است كه در محدوده قريهاى مىباشد و مقدارى از آن، قبل از انقلاب توسط انجمن قريه مزبور، به فروش رفته و مخارج عمران همين قريه گرديده و مجددا، قدرى از آن، در زمان انقلاب، بتوسط اعضاء انجمن اسلامى و اهالى قريه به فروش رسيده وخرج عموم ده و عمران قريه مزبور شده و يك قطعه آن، بتوسط انجمن اسلامى به رايگان به اداره كشاورزى در پنج ماه قبل واگذار شده و فقط يك قطعه آن كه در حدود هزار متر است، باقى مانده و مسجد همين قريه، احتياج مبرم به برق كشى و تعمير داخل مسجد و دستشوئى و توالت و چاى خانه و كفش كن و منزل خادم مسجد، دارد، اجازه مىفرمائيد كه ملك مزبور را بفروشيم و در مصارف مسجد، خرج كنيم و حدود قيمت زمين نامبرده، مبلغ نود هزار تومان شايد بشود.
ج - در فرض سئوال، اگر اراضى مذكور از اراضى موات بوده و هست، خريد و فروش آنها صحيح نيست، بلى اگر حاكم شرع جامع الشرائط آن را بفروشد، اشكال ندارد ولى اينجانب اجازه فروش موات بالاصل را نمىدهم.
س 27 - مراتعى در روستائى واقع شده كه آن مراتع سهم بندى شده و سهم هر كسى