س 4 - مشتقات ماهىهائى كه نوع آن مشخص نباشد به شرط اين كه محرز باشد كه زنده از آب صيد گرديده است مانند پودر ماهى و روغن ماهى و يا زلاتين ماهى كه از خارج وارد مىگردد حلال است يا خير؟
ج - در فرض سئوال پودر و روغن وزلاتين ماهى همه محكوم به حليت است.
س 5 - ماهى ازون برون و فيل ماهى و تاس ماهى از جهت حليت و حرمت و فلس دار بودن و نبودن محل گفتگو و نظريات مختلف واقع شده و براى ما نيز فلس دار بودن و نبودن آنها مشخص نيست، لطفا بفرمائيد تكليف ما در اين موارد چيست؟
ج - در صورتى كه دو شاهد عادل اهل خبره شهادت دهند كه ماهى فلس دار است براى اشخاصى كه نمى دانند فلس دار است يا نه محكوم به حليت است و براى آن كه مىداند فلس ندارد محكوم به حرمت مىباشد.
حكم چيزى كه براى انسان مضر است س 6 - آيا چيزى كه خوردن و استعمال آن براى بدن و سلامت انسان ضرر دارد جايز است انسان آن را بخورد يا استعمال كند ولو به غير خوردن يا خير؟
ج - استعمال و خوردن چيزى كه براى بدن مضر باشد حرام است خواه موجب هلاكت شود مانند اين كه سم كشنده را بخورد و يا اين كه زن حامله چيزى را كه موجب سقط جنين شود بخورد و خواه موجب تعطيل شدن بعض حواس ظاهرى و يا باطنى و يا موجب از بين رفتن بعض قوى، مانند قوه تناسل در مرد و يا زن مانند عقيم شدن بشود و نيز فرقى نمىكند كه ضرر عاجلا متوجه انسان شود و يا بعد از مدتى.
س 7 - آيا در حرمت استعمال و خوردن چيز مضر، علم به ضرر لازم است و يا اين كه گمان و يا احتمال نيز كافى است؟
ج - ظن به ضرر در حرمت كفايت مىكند بلكه احتمال ضرر نيز در صورتى كه احتمال نزد عقلا مورد اعتنا باشد در حرمت كفايت مىكند.