(مسائل حواله) معنى حواله س 1 - حقيقت حواله را بيان فرمائيد؟
ج - حقيقت حواله اين است كه بدهكار آنچه بر ذمه‌اش ثابت است انتقال دهد به ذمه غير و قوام حواله به سه شخص است: 1 - بدهكار كه به او محيل مىگويند. 2 - آن كه حواله به نفع او است يعنى طلبكار كه به او محتال گفته مىشود. 3 - كسى كه حواله بر او شده و بايد مورد حواله را بپردازد كه به او محال عليه مىگويند و بعد از تحقق حواله دين بر ذمه او ثابت مىشود و دينى را كه مورد حواله قرار گرفته محال به مىگويند.
شرائط صحت حواله س 2 - آيا در حواله شرط است كه ذمه محيل به محال به مشغول باشد و يا اين كه جايز است مثلا چيزى را كه مىخواهد از كسى قرض كند ولى هنوز قرض نكرده حواله دهد؟
ج - در حواله شرط است كه ذمه محيل مشغول به محال به شده باشد، بنابر اين حواله دادن چيزى كه اشتغال ذمه به آن پيدا نشده مانند مالى كه هنوز قرض نكرده صحيح نيست بلكه اگر سبب اشتغال ذمه حاصل شده ولى هنوز مال، ثابت در ذمه نشده مانند مال الجعاله قبل از عمل آن هم صحيح نيست.
س 3 - آيا در حواله شرط است كه محال به معين باشد يا خير؟