(مسأله 7): هرگاه دو مجتهد در فقاهت مساوى باشند و علم يا ظن (1) يا احتمال به تفاوت آن دو نفر با هم حاصل نشود، شخص بعد از فحص و جستجو، در تقليد هر يك مخير است (2) و اگر در اين صورت علم يا مظنه به أورعيت يكى ببرد تقليد اورع احوط است بلكه خالى از قوت نيست.
(مسأله 8): اگر يكى از آن دو مجتهد مساوى، اوثق در فتوى باشد اوثق مقدم است (3) ولى اعلم عادل بر اعدل عالم مقدم است (4).
(مسأله 9): هرگاه مقلد در مسأله بقاء بر تقليد ميت، تقليد مجتهد حى را كرد كه بقاء را جايز يا واجب مى دانست، بعد از فوت اين مجتهد بايد در اين مسأله نيز به مجتهد حى اعلم رجوع نمايد (5).