الحاق آن به جاهل و قاصر در اعاده و قضا است.
(مسأله 22): هرگاه شخص بعد از عمل شك كند كه تقليد داشته است يا خير عملش صحيح است (1).
(مسأله 23): هرگاه مجتهد در مسألهاى از رأى سابقش عدول كند و مقلد بفهمد: عمل گذشته او صحيح است (2) و عدول بر وى واجب است (3)، اما احكام گذشته آنها نسبت به آينده، مثل طهارت و نجاست و حليت و حرمت باطل مىشود، ولى در مثل عقود و ايقاعات خلاف (4) و اشكال است و حكم خود مجتهد نيز چنين است.
(مسأله 24): شخص عامى در احكام فرعيه نمى تواند به عقل خود عمل