(1) محقق نائينى: معنى تقليد عمل است و تعلم مقدمه آن است و التزام اثرى ندارد.
محقق حائرى: اقرب در معنى تقليد عبارت است از پيروى كردن از نظريات مجتهد با اعتماد بر فتاوى او.
محمد كاظم طباطبائى - محقق عراقى: التزام و ياد گرفتن مسائل بلكه اخذ رساله به قصد عمل در تحقق تقليد كافى است.
محمد باقر شيرازى: تقليد عبارت است از مطابقت عمل با قول مجتهد، و ميزان در آن تطابق عمل در هر مسأله است مطلقا و تفصيل و توضيح آن در رساله آثار تازه پديد بيان گرديده است.
(2) شيخ انصارى - محقق خراسانى - محقق نائينى: بقاء بر تقليد ميت مطلقا حرام است.
ميرزاى شيرازى: عمل نمودن به احوط از قول مجتهدى كه در حال حيات از او تقليد مى نموده و قول حى اعلم، مقتضى جزم است.
محمد تقى شيرازى: عمل به احوط القولين طريق نجات است يا رجوع به غير نمايند.
محمد كاظم طباطبائى: اقوى جواز بقاء بر تقليد ميت است اگر چه احوط رجوع به حى است.
محقق عراقى: اقوى جواز بقاء بر تقليد ميت است اگر چه احوط عمل به احوط القولين از قول مجتهد ميت وحى مى باشد.
محقق حائرى: مقلد اگر در زمان حيات مقلد به فتواى او عمل نكرده باشد، تقليد او ابتدائى است و اگر به بعضى از مسائل مطابق فتواى آن مجتهد عمل نموده باشد با قصد عمل نمودن در بقيه مسائل، در اين صورت اقوى جواز بقاء بر تقليد در تمام مسائل مى باشد.
محمد باقر شيرازى: مسأله تقليد ميت داراى شقوق و اقسامى است كه تفصيلا در مقدمه بيان گرديده است.
(3) شيخ انصارى - ميرزاى شيرازى - محقق خراسانى - محمد تقى شيرازى - محقق نائينى - محقق حائرى: تقليد اعلم واجب است خصوصا در صورت علم به اختلاف آراء اگر چه اجمالا. =

مفاتيح البحث: الجواز ⁽⁴⁾، الإحتياط ⁽³⁾