(مسأله 1210): اگر شخص مأموم و يا منفرد در نماز آيات بعد از ركوع اول سهوا به سجده رفت، نمازش باطل است (1).
(مسأله 1211): فاصله افتادن ميان مأمومين به وسيله كسانى كه مى دانند نمازشان درست نيست (مثلا بى وضو نماز مى خوانند) موجب بطلان نماز مأمومين مى گردد، اما اگر اعمالى را انجام مى دهند كه ميان علماء اختلافى است مثل آنكه " با محمول نجس نماز مى توان خواند " و يا " غساله را پاك بدانند "، نماز مأمومين صحيح است (2).
(مسأله 1212) هرگاه مأموم در صف جماعت جمعى را فرادى ببيند به قسمى كه بين او وصف جماعت هستند و نمى داند كه در اول نماز فرادى بوده اند و يا بعد شده اند، او نيز بايد قصد فرادى كند.
(مسأله 1213): اگر مأموم زمانى كه به ركوع رفت فهميد كه امام به قنوت بى جا مشغول است، بايد برگردد و متابعت كند ولى قنوت نخواند تا امام به ركوع رود و بعد او هم به ركوع برود، و نيز اگر مأموم ايستاد و فهميد كه امام به تشهد بى جا مشغول است، بايد بنشيند و متابعت كند، اما تشهد را نخواند و امام