سهوا به ذكرى مشغول شود اشكالى ندارد و سجده سهو هم نمى خواهد بلكه عمدا خواندن ذكر هم اشكالى ندارد (1).
(مسأله 1185): در نماز جهريه وقتى كه امام (ولا الضالين) را گفت مستحب است كه مأموم (الحمد لله رب العالمين) را آهسته بگويد اما اگر هنوز آن را تمام نكرده، امام سوره را بنا كرد، آن را تمام كند و اگر بنا نكرده، ديگر بنا نكند. (مسأله 1186): اگر مأموم مى دانست كه حمد يا يك مرتبه از تسبيحات اربعه را تمام مىكند و به ركوع امام مى رسد كه در اثناى آن امام از ركوع برخاست، در اين صورت اگر به سجده اول مى رسد آن را تمام كند و به ركوع رود والا تمام نكرده به ركوع رود و احتياطا نماز را اعاده كند (2).
(مسأله 1187): اگر مأموم تكبير گفت و مى توانست قرائت را بخواند و به خيال آنكه ركعت دوم امام است آن را نخواند و وقتى كه به ركوع رفت فهميد كه ركعت سوم امام بوده، بايد نماز را تمام كند و احتياطا اعاده نمايد.
(مسأله 1188): هرگاه شخص خود را عادل نداند و ديگران او را عادل بدانند و به او اقتدا كنند براى هيج يك اشكالى ندارد (3) و اگر نزد او طلاق بدهند اشكالى ندارد اما به شرطى كه آن زن مطلقه را به عقد خود در نياورد.
(مسأله 1189): اگر مأموم تكبيرة الاحرام را گفت و در ركوع به امام رسيد اگر بخواهد در ركوع قصد فرادى كند اشكالى ندارد و بدون ضرورت بهتر آن است كه انجام ندهد.