از هر يك از اين طرق به عدالت او مظنه (1) يا علم حاصل كند مىتواند به او اقتدا كند.
(مسأله 1168): اگر شخص اقتدا به امام حاضرى كرد كه او را عادل مى دانست و بعد معلوم شد كه كسى كه منظورش بوده، نيست در صورتى كه اين امام نيز عادل باشد نمازش صحيح است (2) ولى اگر شخص معينى را به اسم اقتدا كرد به گمان آنكه حاضر است، و بعد معلوم شد كه غير اوست، در اين صورت، اگر چه او را هم عادل بداند نمازش باطل است.
(مسأله 1169): اگر در بين نماز عذرى براى امام بوجود آيد، مأموم بنا بر اقوى مىتواند نمازش را عدول به امام ديگرى (3) بنمايد.
(مسأله 1170) جايز است مأموم در حال اختيار عدول به فرادى كند اگر چه در ابتدا قصدش اين باشد كه در دو ركعت آخر عدول به فرادى كند (به طور مثال در نماز مسافر).
(مسأله 1171): متابعت در اقوال واجب نيست مگر آنكه مأموم صداى امام را بشنود (4) كه احتياط در اين صورت متابعت كردن است و اما اگر سهوا