مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٣٦٨
(مسأله 1154): به جماعت خواندن نمازهايى كه به حسب اصل شرع واجب بوده و بعد مستحب شده باشد اشكالى ندارد مانند نماز عيدين (عيد فطر و قربان) اين زمان، و همچنين است در نماز قضاى واجبى كه براى ديگرى بر وجه تبرع خوانده شود و يا نماز واجبى كه شخص آن را فرادى خوانده و مى خواهد آن را مستحبا به جماعت اعاده كند.
(مسأله 1155): در نماز يوميه، مىتواند هر يك را به ديگرى اقتدا كرد چه قضا به ادا و چه عكس آن، و چه قصر (1) را به اتمام و چه عكس آن، بلكه نماز طواف (2) به يوميه و عكس آن را به جماعت نيز مى توان خواند و اما نماز مستحبى را به جماعت نمى توان خواند مگر نماز طلب باران (نماز استسقاء).
(مسأله 1156): نماز مستحبى كه به نذر واجب شده باشد و نماز احتياط را، بنا بر احتياط (3) نمى توان به جماعت خواند ولى اگر امام و مأموم در شك در عدد ركعات شريك باشند نماز احتياط آن شك را به جماعت مى توان خواند (4).
(مسأله 1157): هرگاه امام در ركوع، ذكر ركوع را تمام كرده باشد و مأموم به او برسد، اشكالى ندارد و مىتواند اقتدا كند و اگر در ركوع به امام

(1) ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى: اقتداى نماز جهريه به اخفاتيه و عكس آن نيز جايز است.
(2) محمد باقر شيرازى: احوط ترك جماعت در نماز طواف است و اگر به جماعت خواند آن را فرادى اعاده كند.
(3) محمد كاظم طباطبائى: بلكه در فرض اول بنا بر اقوى.
(4) ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى: اگر چه احوط در اين صورت نيز ترك است.
(٣٦٨)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 ... » »»
الفهرست