مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٣٦٠
(مسأله 1121): اگر مأموم قرائت را فراموش نمايد و وقتى متذكر شود كه امام داخل در ركوع شده باشد، و يا داخل نشده باشد و ليكن خواندن حمد منافى متابعت باشد، قرائت حمد از او ساقط است، و مشروع بودن خواندن بعض حمد ثابت نيست (1).
مسأله 1122): هر گاه شخص نماز قضاى يقينى بر ذمه نداشته باشد و بخواهد آن را احتياطا به جماعت بجا آورد مىتواند آن را مأموما بجا آورد اما در اين صورت احوط (2) ترك امامت مى باشد.
(مسأله 1123): اگر بعد از فراغ از نماز، فاسق بودن يا كافر بودن و يا بى طهارت بودن و يا نيت نداشتن امام معلوم شود، نماز مأموم باطل نيست و اگر در بين نماز معلوم شود بايد به فرادى عدول كرده و نماز خود را تمام كند.
(مسأله 1124): هر گاه بر طبق وظيفه، مأموم بايد تسبيحات اربعه را سه مرتبه بخواند و امام يك مرتبه بخواند، بايد به آن امام اقتدا نكند (3) ولى اگر امام سه مرتبه قربة الى الله بخواند اگر چه يك مرتبه را واجب بداند، هرگاه به او اقتدا كنند اشكالى ندارد.
(مسأله 1125): اگر مأموم در ركعت چهارم بفهمد كه در ركعت سوم،

(1) محمد باقر شيرازى: ليكن از مفهوم بعضى از روايات و قاعده ميسور مى توان مشروع بودن آن را استفاده نمود.
(2) محمد كاظم طباطبائى: يعنى احوط ترك اقتداء ديگران بوده اگر چه اقوى جواز اين عمل مى باشد.
محمد باقر شيرازى: بلكه اقوى است.
(3) ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى: بنا بر احوط و اولى.
(٣٦٠)
مفاتيح البحث: الإحتياط (3)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 ... » »»
الفهرست