(مسأله 1121): اگر مأموم قرائت را فراموش نمايد و وقتى متذكر شود كه امام داخل در ركوع شده باشد، و يا داخل نشده باشد و ليكن خواندن حمد منافى متابعت باشد، قرائت حمد از او ساقط است، و مشروع بودن خواندن بعض حمد ثابت نيست (1).
مسأله 1122): هر گاه شخص نماز قضاى يقينى بر ذمه نداشته باشد و بخواهد آن را احتياطا به جماعت بجا آورد مىتواند آن را مأموما بجا آورد اما در اين صورت احوط (2) ترك امامت مى باشد.
(مسأله 1123): اگر بعد از فراغ از نماز، فاسق بودن يا كافر بودن و يا بى طهارت بودن و يا نيت نداشتن امام معلوم شود، نماز مأموم باطل نيست و اگر در بين نماز معلوم شود بايد به فرادى عدول كرده و نماز خود را تمام كند.
(مسأله 1124): هر گاه بر طبق وظيفه، مأموم بايد تسبيحات اربعه را سه مرتبه بخواند و امام يك مرتبه بخواند، بايد به آن امام اقتدا نكند (3) ولى اگر امام سه مرتبه قربة الى الله بخواند اگر چه يك مرتبه را واجب بداند، هرگاه به او اقتدا كنند اشكالى ندارد.
(مسأله 1125): اگر مأموم در ركعت چهارم بفهمد كه در ركعت سوم،