روى او ايستاده، كفايت مىكند و ليكن احوط (1) دور نبودن مأموم از امام به مقدار بيش از يك گام برداشتن است (2).
(مسأله 1106): هرگاه در صف جلو به مقدار يك نفر و يا كمى بيشتر، فاصله باشد اشكالى ندارد و اما در صفهاى ما بين، احوط ترك فاصله انداختن است (3) هر چند اظهر آن است كه اشكالى ندارد مادامى كه دورى اضافه بر مقدار معتبر نباشد.
(مسأله 1107): در نماز جماعت بايد محل ايستادن امام به مقدار قابل توجهى از محل ايستادن مأموم بلندتر نباشد البته اگر زمين سراشيب نباشد، و اگر سراشيب باشد اشكالى ندارد (4) و همچنين اگر امام پايين و مأموم در بلندى باشد چه مأموم در سراشيبى باشد و چه در غير سراشيبى، چه سراشيبى كم باشد و چه زياد، خواندن نماز به جماعت اشكالى ندارد.
(مسأله 1108): مأموم بايد قصد اقتدا نموده و امام را تعيين كند پس اگر امامى را قصد نمود و بعد معلوم شد كه آن امام، شخص ديگرى بوده است چه