مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٣٥٦
او را عادل بداند (1) و چه نداند، نمازش باطل است.
(مسأله 1109): اگر مأموم به امام حاضر اقتدا نمود و مى دانست كه شخص خاصى است و بعد معلوم شود كه شخص ديگرى بوده است در اين صورت احوط (2)، اعاده نماز است.
(مسأله 1110): در نماز جماعت مأموم نبايد جلوتر از امام بايستد (3) ولى جايز است در كنار يكديگر بايستند، چه مأموم مرد باشد و چه زن (4)، چه طفل باشد و چه بزرگ.
(مسأله 1111): موافق بودن نماز امام با مأموم در هيئت و كيفيت شرط است، پس اقتدا كردن نماز يوميه به نماز ميت يا نماز عيدين و يا نماز آيات جايز نيست و همچنين است در اقتدا كردن نماز ميت يا نماز عيدين يا نماز آيات به نماز يوميه.
(مسأله 1113): موافق بودن عدد ركعات ما بين نماز امام و مأموم،

(1) محمد باقر شيرازى: در صورت عادل بودن امام و بلكه بطور كلى، بطلان نماز محل اشكال است زيرا كه عدم عدالت بدتر از كشف كفر و فسق نيست در عين حال رعايت احتياط اولى و احسن است.
(2) محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى: ليكن در اين فرض اگر شخص را عادل بداند اقوى عدم وجوب مى باشد.
(3) شيخ انصارى: و بلكه مؤخر باشد هر چند به مقدار كمى.
(4) شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى: گشت كه احوط تأخر زن از مرد به تمام بدن مى باشد.
محمد كاظم طباطبائى: اگر چه در صورت مرد بودن مأموم تأخر هر چند به مقدار اندكى، احوط است و در زن تأخر به تمام بدن است.
(٣٥٦)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 ... » »»
الفهرست