بردارد و يا سهوا يا خطأ به ركوع برود، بايد برگردد و به امام ملحق شود (1) و اگر عمدا برنگردد، احوط (2) اعاده نماز است البته اگر امام به او نرسد و اگر به مجرد اطلاع، امام به او رسيد، بر او چيزى نيست و نمازش صحيح است.
(مسأله 1117): كسى كه پيش از ركوع، امام را درك كند مىتواند درك جماعت و فضيلت آن را بنمايد، پس در اين صورت بايد تكبيرة الاحرام بگويد و آن ركعت را ركعت اول از نماز خود محسوب كند و همچنين است اگر ركوع امام را دريابد كه در اين صورت نيز نماز جماعت و فضيلت آن را دريافته است بلكه اگر امام را در ركوع و بعد از گفتن ذكر درك نمايد نماز جماعت را نيز ادراك نموده است و در جميع صور مذكور بايد دو تكبير بگويد كه تكبير اول را تكبير واجب به قصد تكبيرة الاحرام قرار دهد و تكبير دوم را مستحب و به قصد تكبير ركوع قرار دهد ولى اگر بترسد كه به ركوع نرسد بايد تكبيرة الاحرام را بگويد و تكبير ركوع را ترك كند.
(مسأله 1118): اگر مأموم امام را در حال ركوع دريابد و بترسد كه اگر به صف برسد امام سر از ركوع بردارد، بايد در آن مكانى كه هست تكبيرة الاحرام بگويد و به ركوع برود و در حال ركوع و يا بعد از ركوع به صف ملحق شود (3) و بهتر آن است كه در اين صورت گام بر ندارد بلكه پاى خود را بكشد