بسته باشد اشكالى ندارد، اما اگر دستمال حرير به گردن بسته باشد احتياط دارد ولى در كمربند و بند زير جامه به هر مقدار كه به كار برده شده باشد مبطل نماز است (1).
(مسأله 673): اگر زن با پيراهن نازكى مانند كتان نماز بخواند و رنگ بدن او معلوم نباشد اشكالى ندارد.
(مسأله 674): حايل ميان مردان و زنان كه سايه ايشان در آن نمايان باشد و يا سوراخ غير فاحش داشته باشد يا آنكه باد آن را پس ببرد و باز به جاى خود برگرداند، در همه اين صور اشكالى ندارد (2).
(مسأله 675) اگر شخص در بين نماز علم پيدا كرد كه نجاست لباس او پيش از نماز بوده، با وسعت وقت بايد نمازش را قطع كند و اگر در بين نماز نجاست بوجود آمده باشد در صورت عدم تنافى با فعل نماز، بايد آن را از خود دور كند و اگر نمى تواند بايد نماز خود را قطع كند، و در ضيق وقت بايد به صورت مذكور نمازش را تمام كند، و اگر بعد از اتمام نماز عالم به حصول نجاست شود نمازش صحيح است و اولى اعاده آن در وسعت وقت مى باشد.
(مسأله 676): فرش زير مريض حكم لحاف رويش را ندارد و بايد پاك باشد.
(مسأله 677): خواندن نماز با لباس نجس از مربيه طفل (3) با قدرت