و به طور مثال به مقدار درهم باشد اگر شخص در وسعت وقت باشد بايد نماز را قطع كند البته اگر نتواند (1) آن را از خود دور كند (2) و در ضيق وقت بايد نماز را بنابر قاعده تكليف تمام كند.
(مسأله 694): در نماز اگر خون دهان توسط بزاق دهان مستهلك شود (3) شخص مىتواند آن را فرو برده و نماز را تمام كند و در صورت عدم استهلاك، و اجبار در فرو بردن خون و يا ريختن آن كه باعث نجاست لب به آب خون مىشود بايد در وسعت نمازش را قطع كند، اگر به هيچ صورتى دفع آن ممكن نباشد (4) و اما در ضيق وقت بايد نماز را تمام كند.
(مسأله 695): مقدار درهم بغلى (5) كه كمتر از آن در لباس و بدن مصلى معفو بود، تا بند انگشت شست دست است و يا به اندازه گودى كف دست و آن مقدارى است كه هنگام گذاشتن دست بر زمين به زمين نچسبد.
(مسأله 696): اگر بر محمول نمازگزار خون كمتر از درهم باشد، مانند لباس معفو است (6).