مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٢١٤
بر شستن لباس و يا عاريه و اجاره گرفتن آن بدون داشتن مشقت، معفو نيست.
(مسأله 678): خون انسان و حيوان حلال گوشت در لباس و بدن مصلى اگر كمتر از درهم باشد معفو است هر چند غلظت هم داشته باشد (1) و اما اگر از جامه به بدن و يا به عكس سرايت كرده باشد بايد هر طرف (2) را مستقلا بر آورد كنند.
(مسأله 679): هرگاه شخصى از مالى كه خمس آن را نداده باشد لباس بخرد و بپوشد و با آن نماز بخواند، اين فعل او غصب است و باعث بطلان نمازش مى گردد.
(مسأله 680): هرگاه شخص بداند كه يك نخ غصبى (3) در لباس او مى باشد و با آن لباس نماز بخواند، نمازش باطل است.
(681): اگر كفش در پاى نمازگزار باشد و ساق پا را پوشانيده باشد و سر انگشت شست در حال سجده به زمين متصل شود، نماز خواندن با آن اشكالى ندارد.
(مسأله 682): هرگاه زن به غير از پوشيدن لباس نجس چاره اى ندارد و نامحرمى هم وجود داشته باشد بايد با همان لباس نجس نماز بخواند.
(مسأله 683): لباس غير ساتر عورت، هرگاه در محل خود باشد (4) و

(1) محمد باقر شيرازى: غلظت بيش از غلظت درهم مشكل است.
(2) محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى: اگر دو خون محسوب شود.
(3) محمد باقر شيرازى: نخ غصبى و امثال آنها اگر مستهلك باشد و ماليت نداشته باشد حكم به بطلان آن قوى نيست مگر با ملاحظه (الغاصب يوخذ بأشق الأحوال).
(4) محمد كاظم طباطبائى: بلكه مطلقا.
(٢١٤)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 ... » »»
الفهرست