ساخت و شما را به وسيلهء ما امتحان و آزمايش نمود و ما را به اين امتحان ستود. فهم و علم خود را به امانت، به ما سپرد. پس ماييم گنجينهء علم و فهم و حكمت او و حجت خدا بر بندگانش در روى زمين براى همه سرزمينها. خداوند ما را به كرامت خود بزرگ داشت و به سبب محمد (ص)، بر بسيارى از مردم خود برترى داد. شما ما را تكذيب و تكفير نموديد و ريختن خون ما را مباح، و جنگيدن با ما را حلال، و غارت اموال ما را جايز دانستيد، گويا ما از اسيران تركستان و كابل بوديم! چنان كه ديروز جد ما را كشتيد و هنوز خون ما در اثر كينه‌هاى ديرين شما، از شمشيرهايتان مىچكد و از بهتانى كه بر خدا بستيد وخدعه و مكرى كه نموديد، چشمهاى شما روشن و دلهاى شما خوشحال و فرحناك است، ولى خداوند بهترين مكر كنندگان و انتقام گيرندگان مى باشد.
اكنون شما از ريختن خون و چپاول و غارت اموال ما خشنود نباشيد، زيرا اين مصائب، پيش از اين در كتاب خدا نوشته شده [و خدا بر آن آگاه بود] و اين بر خداوند سهل و آسان است. " تا بر آنچه از دستتان رفته است تأسف نخوريد و به آن سودى كه برايتان حاصل مى شود، خوشحال نباشيد، زيرا خداوند، حيله گران و گردنكشان را دوست نمى دارد! " اى اهل كوفه! هلاكت بر شما باد! و اينك منتظر باشيد كه به زودى لعنت و عذاب خدا، پى در پى از آسمان بر شما وارد خواهد شد و شما را به كيفر كردارهاى خود، معذب خواهد نمود و بعضى از شما را به دست بعضى ديگر مبتلا خواهد كرد و از شما انتقام خواهد كشيد. آنگاه روز قيامت، به جزاى اين ظلمها كه در حق ما نموديد، در آتش دردناك دوزخ مخلد و جاويدان خواهيد بود. الا لعنة الله على القوم الظالمين.
واى بر شما اى اهل كوفه! آيا مىدانيد با كدام دست ما را نشان تير و شمشير ساختيد؟ و با كدام نفس به جنگ ما پرداختيد؟ و با كدام پا به قتل ما آمديد؟ به خدا قسم قلبهاى شما را قساوت گرفته و جگرهاى شما سخت و خشن شده و دلهاى شما از علم و دانش بى بهره گشته و چشم و گوش شما از كار افتاده است. اى اهل كوفه! هلاكت بر شما باد! آيا مىدانيد كدام خون از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به گردن شماست و به خاطر آن دشمنى‌هايى كه با برادرش