مسأله 394 - اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير كند و پيش از غسل شك كند كه چون در خزينه تطهير كرده حمامى به غسل كردن او راضى است يا نه، غسل او باطل است، مگر اينكه پيش از غسل حمامى را راضى كند.
مسأله 395 - اگر شك كند كه غسل كرده يا نه بايد غسل كند ولى اگر بعد از غسل شك كند كه غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دوباره غسل نمايد.
مسأله 396 - اگر در بين غسل، حدث اصغر از او سر زند مثلا بول كند، غسل را تمام نمايد و وضوء هم بگيرد.
مسأله 397 - اگر به خيال اينكه به اندازه غسل و نماز وقت دارد براى نماز غسل كند، غسل او صحيح است، ولو وقت به قدر يك ركعت هم نداشته باشد.
مسأله 398 - كسى كه جنب شده اگر شك كند غسل كرده يا نه نمازهايى را كه خوانده صحيح است ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل كند.
مسأله 399 - كسى كه چند غسل بر او واجب است مى تواند به نيت همه آنها يك غسل به جا آورد، و اگر قصد يكى از اغسال واجبه را بنمايد از اغسال ديگر كفايت مى كند، و اگر قصد يكى از اغسال مستحبه را بنمايد از اغسال مستحبه ديگر كفايت مى كند، و بعيد نيست كفايت آن را اغسال واجبه ولى احتياط ترك نشود.
مسأله 400 - اگر بر جايى از بدن آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد بنابر احتياط واجب اگر ممكن است بايد آن را از بين ببرد، و اگر ممكن نيست بايد وضوء و غسل را ارتماسى انجام دهد. و چنانچه بخواهد وضوء يا غسل را ترتيبى بجا آورد، بايد آب را طورى به بدن برساند كه دست او به نوشته نرسد.
مسأله 401 - كسى كه غسل كرده، نبايد براى نماز وضوء بگيرد و اين حكم اختصاص به غسل جنابت ندارد، بلكه در تمام غسلهاى واجب و مستحب غير غسل استحاضه اين حكم ثابت است يعنى احتياج به وضوء نيست و هر غسلى كافى است براى نماز خواندن، ولى در غير غسل جنابت بهتر است كه براى نماز قبل از غسل وضوء بگيرد.