مسأله 2643 - اگر نذر كند نماز واجب خود را در جايى كه به خودى خود ثواب نماز در آنجا زياد نيست مثلا نذر كند نماز را در اطاق بخواند، چنانچه نماز خواندن در آنجا از جهتى بهتر باشد مثلا به واسطه اينكه خلوت است انسان حضور قلب پيدا مى كند نذر او صحيح است.
مسأله 2644 - اگر نذر كند عملى را انجام دهد، بايد همان طور كه نذر كرده ماه بخواند چنانچه قبل از آن روز يا عبد از آن بجا آورد كفايت نمى كند. و نيز اگر نذر كند كه وقتى مريض او خوب شد صدقه بدهد، چنانچه پيش از آنكه خوب شود صدقه را بدهد كافى نيست. مسأله 2645 - اگر نذر كند روزه بگيرد ولى وقت و مقدار آن را معين نكند، چنانچه يك روز روزه بگيرد كافى است. و اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيات آن را معين نكند، اگر يك نماز دو ركعتى بخواند كفايت مى كند، و اگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معين نكند، اگر چيزى بدهد كه بگويند صدقه داده، به نذر عمل كرده است، و اگر نذر كند كارى براى خدا بجا آورد در صورتى كه يك نماز بخواند يا يك روز روزه بگيرد، يا چيزى صدقه بدهد، نذر خود را انجام داده است.
مسأله 2646 - اگر نذر كند روز معينى را روزه بگيرد، بايد همان روز را روزه بگيرد و نمى تواند در آن روز مسافرت ند، و اگر به واسطه مسافرت روزه نگيرد، بايد گذشته از قضاى آن روز كفاره هم بدهد، يعنى يك بنده آزاد كند يا به ده فقير طعام دهد، يا ده فقير را بپوشاند، و اگر اينها را نتواند بايد سه روز پى در پى روزه بگيرد. ولى اگر ناچار شود كه مسافرت كند، يا عذر ديگرى مثل مرض يا حيض بر او پيش آيد قضاء تنها كافى است.
مسأله 2647 - اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند، بايد به مقدارى كه در مسأله پيش گفته شد كفاره بدهد.