مقدارى از مالش مال بچه باشد كه در شكم مادر است به نحو وصيت به نتيجه اگر چه هنوز روح نداشته باشد، وصيت صحيح است، پس اگر زنده به دنيا آمد، بايد آنچه را كه وصيت كرده به او بدهند، و اگر مرده به دنيا آمد، وصيت باطل مى شود و آنچه را كه براى او وصيت كرده، ورثه ميان خودشان قسمت مى كنند.
مسأله 2706 - اگر انسان بفهمد كسى او را وصى كرده، چنانچه به اطلاع وصيت كنند برساند كه براى انجام وصيت او حاضر نيست، لازم نيست بعد از مردن او به وصيت عمل كند، ولى اگر پيش از مردن او بفهمد كه او را وصى كرده، يا بفهمد و به اطلاع ندهد كه براى عمل كردن به وصيت حاضر نيست، در صورتى كه مشقت نداشته باشد، بايد وصيت او را انجام دهد، و نيز اگر وصى پيش از مرگ، موقعى ملتفت شود كه مريض به واسطه شدت مرض نتواند به ديگرى وصيت كند، بايد وصيت را قبول نمايد.
مسأله 2607 - اگر كسى كه وصيت كرده بميرد، وصى نمى تواند ديگرى را براى انجام كارهاى ميت معين كند و خود از كار كناره نمايد، ولى اگر بداند مقصود ميت اين نبوده كه خود وصى آن كار را انجام دهد، بلكه مقصودش فقط انجام كار بوده، مى تواند ديگرى را از طرف خود وكيل نمايد.
مسأله 2708 - اگر كسى دو نفر را وصى كند، چنانچه يكى از آن دو بميرد، يا ديوانه يا كافر شود لازم نيست حاكم شرع يك نفر ديگر را بجاى او معين كند، مگر آنكه شرط اجتماع در عمل نموده باشد، و اگر هر دو بميرند يا ديوانه، يا كافر شوند حاكم شرع دو نفر ديگر را معين مى كند ولى اگر يك نفر بتواند وصيت را عملى كند، معين كردن دو نفر لازم نيست.
مسأله 2709 - اگر وصى نتواند به تنهايى كارهاى ميت را انجام دهد، حاكم شرع براى كمك او يك نفر ديگر را معين مى كند.
مسأله 2710 - اگر مقدارى از مال ميت در دست وصى تلف شود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده و يا تعدى نموده، مثلا ميت وصيت كرده است كه