مسأله 2013 - فقيرى كه فطره به او مى دهند، لازم نيست عادل باشد، ولى احتياط واجب آن است كه به شرابخوار و كسى كه آشكارا معصيت مى كند فطره ندهند.
مسأله 2014 - به كسى كه فطره را در معصيت مصرف مى كند نبايد فطره بدهند.
مسأله 2015 - واجب است كه به يك فقير كمتر از يك صاع كه تقريبا سه كيلو است فطره ندهند، ولى اگر بيشتر بدهند اشكال ندارد.
مسأله 2016 - اگر از جنسى كه قيمتش دو برابر قيمت معمولى آن است مثلا از گندمى كه قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولى است، نصف صاع كه معناى آن در مسأله پيش گفته شد بدهد كافى نيست، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال دارد.
مسأله 2017 - انسان نمى تواند صف صاع را از يك جنس مثلا گندم و نصف ديگر آن را از جنس ديگر مثلا جو بدهد. و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال دارد.
مسأله 2018 - مستحب است در دادن زكات فطره، خويشان فقير خود را بر ديگران مقدم دارد و بعد همسايگان فقير را، بعد اهل علم فقير را، ولى اگر ديگران از جهتى برترى داشته باشند، مستحب است آنها را مقدم بدارد.
مسأله 19 - 2 - اگر انسان به خيال اينكه كسى فقير است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقير نبوده. چنانچه مالى را كه به او داده از بين نرفته باشد، بايد پس بگيرد و به مستحق بدهد. و اگر نتواد بگيرد 7 بايد از مال خودش فطره را بدهد. و اگر از بين رفته باشد. در صورتى كه گيرنده فطره مى دانسته آنچه را گرفته فطره است، بايد عوض آن را بدهد و اگر نمى دانسته، دادن عوض بر او واجب نيست و انسان بايد دوباره فطره را بدهد.
مسأله 2020 - اگر كسى بگويد فقيرم، نمى شود به او فطره داد، مگر آنكه از گفته او اطمينان پيدا شود يا انسان بداند كه قبلا فقير بوده است يا آنكه ثقه باشد.