چنانچه خشك آنها ره اندازه نصاب باشد، بايد زكات آنها را بدهد.
مسأله 1872 - خرمايى كه تازه آن را مى خورند و اگر بماند بعد از خشك شدن، خرما به آن نمى گويند، ولو مقدارى باشد كه خشك آن ره 288 من و 45 مثقال كم برسد، زكات آن واجب نيست.
مسأله 1873 - گندم و جو و خرما و كشمشى كه زكات آنها را داده، اگر چند سال هم نزد او بماند زكات ندارد.
مسأله 1874 - اگر گندم و جو و خرما و انگور از آب باران يا نهر مشروب شوند يا مثل زراعتهاى مصر از رطوبت زمين استفاده كنند، زكات آنها ده يك است و اگر با دلو و مانند ل آن آبيارى شود، زكات انها بيست يك است. و اگر مقدارى از باران، يا نهر، يا رطوبت زمين استفاده كنند و به همان مقدار از آبيارى با دلو و مانند آن استفاده نمايند زكات نصف آنها ده يك و زكات نص ديگر آنها بيست يك مى باشد يعنى از چهل قسمت سه قسمت آن را بايد بابت زكات بدهند.
مسأله 1875 - اگر گندم و جو و خرما و انگور، هم از آب باران مشروب شود، و هم از آب دلو و مانند آن استفاده كند، چنانچه طورى باشد كه عرفا بگويند آبيارى با دلو و مانند آن شده، زكات انها بيست يك است و اگر عرفا بگويند آبيارى با آب نهر و باران شده، زكات آنها ده يك است.
مسأله 1876 - اگر شك كند كه آبيارى با آب باران و آب دلو بوده يا عرفا مى گويند با آب باران آبيارى شده، مى تواند از نصف آن ده يك و از نصف ديگر آن بيست يك بدهد و نيز اگر شك كند كه با هر دو بوده، يا عرفا مى گويند آبيارى با دلو شده، مى تواند زكات تمام آن را بيست يك بدهد.
مسأله 1877 - اگر گندم و جو و خرما و انگور با آب باران و نهر مشروب شوند و به آب دلو و مانند آن محتاج نباشند ولى با آب دلو هم آبيارى شوند، و آب دلو به زياد شدن محصول كمك نكند، زكات آنها ده يك است و اگر با دلو و مانند آن آبيارى شوند و به آب نهر و باران محتاج نباشد ولى با آب نهر و باران هم مشروب