مسأله 1888 - اگر درخت خرما يا انگور در يك سال دو مرتبه ميوه دهد، چنانچه روى هم به مقدار نصاب باشد بنا بر احتياط زكات آن واجب است.
مسأله 1889 - اگر مقدارى رطب يا انگور تازه دارد كه خشك آن به اندازه نصاب مى شود، چنانچه به قصد زكات از تازه آن به قدرى به مستحق بدهد كه اگر خشك شود به اندازه زكاتى باشد كه بر او واجب است اشكال دارد.
مسأله 1890 - اگر زكات خرماى خشك يا كشمش بر او واجب باشد، نمى تواند زكات آن را خرماى تازه يا انگور بدهد و نيز اگر زكات خرماى تازه يا انگور بر او واجب باشد نمى تواند زكات آن را خرماى خشك يا كشمش بدهد. اما اگر يكى از اينها يا چيز ديگرى را به قصد قيمت زكات بدهد مانعى ندارد.
مسأله 1891 - كسى كه بدهكار است و مالى هم دارد كه زكات آن واجب شده اگر بميرد بايد او تمام زكات را از مالى كه زكات آن واجب شده بدهند، بعد قرض او را اداء نمايند.
مسأله 1892 - كسى كه بدهكار است و گندم يا جو يا خرما يا كشمش هم دارد، اگر بميرد و پيش از آنكه زكات اينها واجب شود، ورثه قرض او را از مال ديگر بدهند، هر كدام كه سهمشان 288 من و 450 مثقال كم برسد، بايد زكات بدهد و اگر پيش از آنكه زكات اينها واجب شود، قرض او را ندهند، چنانچه مال ميت فقط به اندازه بدهى او باشد بنا بر احتياط بايد زكات را بدهند و طلب طلبكاران را يا استرضاء از آنها بنمايند، و همچنين اگر مال ميت بيشتر از بدهى او باشد، در صورتى كه بدهى او به ‌قدرى است كه اگر بخواهند اداء نمايند، بايد مقدارى از گندم و جو و خرما و كشمش را هم به طلبكار بدهند.
مسأله 1893 - اگر گندم و جو و خرما و كشمشى كه زكات آنها واجب شده خوب و بد دارد، احتياط واجب آن است كه زكات هر كدام از خوب و بد را از خود آنها بدهد ولى چنانچه خوب و خوبتر دارد اظهر اكتفاء به دادن از خوب است.