دارد و مى داند كه بعد از سجده معلوم مىشود كه ركعت چندم است هرگاه به قصد قربت سجده را بجا آورد و سر بردارد تا براى او معلوم شود اشكالى ندارد.
(مسأله 982): هرگاه شخص سهوا نماز عشا را در وقت مشترك و پيش از خواندن نماز مغرب خواند، و شك سه و چهار كرد و در حالى كه در شك بود يقين كرد كه نماز مغرب را نخوانده، اگر به ركوع رسيده باشد بايد همان نماز را به قصد عشا تمام كند و تلافيش را بجا آورد يعنى به حكم شك مذكور عمل كند و بعد نماز مغرب را بخواند (1)، و اگر به ركوع نرسيده است بايد نماز را به نيت مغرب تمام كند و احتياطا نماز مغرب (2) را اعاده كند و بعد نماز عشا را بخواند.
(مسأله 983): هرگاه شخص نماز مغرب را در دو ركعتى سلام داد و بدون انجام عمل منافى، به نماز عشا مشغول شد و در ركعت اول بخاطرش آمد، بايد احتياطا همان را در ركعت سوم قرار دهد (3)، و اگر در سوره باشد بايد