هشت صورت زير:
اول شك ميان دو و سه بعد از برداشتن سر از سجده دوم (1) كه در اين صورت بايد بنا را بر سه بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد و احوط بجا آوردن يك ركعت ايستاده است و احوط (2) از آن اعاده نماز بعد از خواندن نماز احتياط است.
دوم: شك ميان سه و چهار در هر حالتى كه باشد، در اين صورت بايد بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و يك ركعت ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد، و احوط در اينجا بجا آوردن دو ركعت نشسته است.
سوم: شك ميان دو و چهار (3) بعد از سر برداشتن از سجده آخر، كه در اين صورت نيز بايد بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از آن دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد.
چهارم شك ميان دو و سه و چهار (4) بعد از سر برداشتن از سجده، كه در اين صورت نيز بايد بنا را بر چهار گذارده و نماز را تمام كند و بعد از آن دو ركعت نماز احتياط ايستاده و دو ركعت نشسته با دو سلام بجا آورد و احوط بلكه اظهر مقدم داشتن دو ركعت ايستاده بر دو ركعت نشسته است.