بنشيند پس شك مذكور برمىگردد به شك ميان دو و چهار كه حكم آن ذكر شد و دو سجده سهو نيز احتياطا بجا آورد.
هفتم: شك ميان سه و چهار و پنج در حال قيام است كه در اين صورت نيز بايد بنشيند، پس حكم آن حكم شك ميان دو و سه و چهار خواهد بود كه حكم آن گذشت، و احتياطا بايد دو سجده سهو بجا آورد.
هشتم: شك ميان پنج و شش در حال قيام است كه در اين صورت نيز بايد بنشيند و تشهد بخواند و سلام بگويد و دو سجده سهو بجا آورد، يكى براى شك چهار و پنج كه حكم آن سجده سهو مى باشد و ديگرى احتياطا به جهت زيادى (1) قيام.
(مسأله 972): در غير از چهار صورت اول و صورت اول از دو صورت پنجم بايد نماز را تمام كند و آن را اعاده نمايد.
(مسأله 973): موارد مذكور فوق وقتى است كه شك، در بين نماز باشد و اگر شك بعد از نماز باشد اعتبارى ندارد.
(مسأله 974): اگر شخص كثير الشك باشد، شك آن در بين نماز نيز اعتبارى ندارد چه شك در عدد ركعات باشد يا در افعال آنها و شك در دو ركعت اول باشد يا در دو ركعت آخر بلكه بايد بنا را بر انجام آن فعلى كه شك در آن فعل نموده است بگذارد و نماز را تمام كند، مگر در صورتى كه انجام آن فعل