اگر شك كند چه در افعال و چه در ركعات، واجب است (1) تحصيل اعتقاد به يك طرف نمايد هر چند به مظنه باشد، اگر چه به تفكر نمودن و اهتمام كردن باشد البته با امكان آن، پس اگر يك طرف معلوم يا مظنون شد بايد نظر خود را بر آن قرار دهد، و اگر شك كند كه آيا ظن است يا شك در حكم، بايد حكم كند كه شك مى باشد.
(مسأله 965): شك يا در افعال نماز است كه قبلا بيان گرديد و يا در تعداد ركعات نماز است كه بر اساس مستحبى بودن و يا واجب بودن نماز دسته بندى مىشود.
(مسأله 966): اگر شك در عدد ركعات نماز مستحبى باشد در بنا گذاشتن بر كمتر و يا بر بيشتر مخير است، پس اگر در اثر بنا گذاشتن بر بيشتر در نماز زيادتى حاصل نشود، مثل آنكه اگر شك ميان يك و دو نمايد و بخواهد بنا را بر يك بگذارد و يا بخواهد بنا را بر دو بگذارد، افضل آن است كه بنا را بر كمتر بگذارد، و شك در نماز مستحبى نيازى به سجده سهو و نماز احتياط ندارد.
(مسأله 967): اگر شك در عدد ركعات نماز واجب واقع شود، پس هر شكى كه در عدد ركعات نماز دو ركعتى مثل نماز صبح و يا نماز ظهر در مسافر و كسوف و عيدين واقع شود نماز را باطل مىكند و اين حكم در شك بين عدد ركعات نماز سه ركعتى و شك ميان ركعت اول از نماز چهار ركعتى يا باقى ركعات نيز صادق است و همچنين است اگر نداند كه چند ركعت نماز خوانده يا شك كند ميان شش و زيادتر از آن بدون داشتن مقدار معين.
(مسأله 968): اگر در ركعتى كه در آن مى باشد شك كند كه ركعت