آن به حدى باشد كه احتمال نجاستى كه در فرد فرد آنها لحاظ مى شد به حدى ضعيف باشد كه عقلا اعتنائى به آن احتمال نكنند و آن را در حكم عدم بشمارند، و تكليف به اجتناب را در اين صورت منجز ندانند (1)، و اگر اتفاق افتاد و شخصى در محذور واقع شد و مخالفت نمود، مخالفت با واقع او را معذور بشمارند، و بايد دانست كه ملاقى بعض در شبهه محصوره (2)، طاهر است و با منحصر بودن لباس در مشتبه محصوره اگر تعداد نماز را از عدد لباس نجسى كه اجمالا معلوم است، بيشتر كند به طورى كه يقين حاصل كند كه نماز در لباس طاهر خوانده شده است (3)، نمازش صحيح است انشاء الله اگر چه بعضى از علما در اين صورت حكم كرده اند كه شخص بايد نمازش را عريانا بخواند.
3 - اطراف لباسها مانند عبا را كه حاشيه دوزى مى كنند اگر از طلا يا نقره باشد خواندن نماز با آنها چه صورتى دارد؟
ج: اگر با نقره باشد اشكالى ندارد و در مورد طلا اگر مستهلك نشده باشد پوشيدن آن حرام است و نماز با آن نيز صحيح نيست.
4 - شخص نمازگزار كه تمام لباس و بدنش نجس است و آبى هم نيست كه