1 - در نماز عصر روز جمعه، خصوصا هرگاه جمع ما بين دو فريضه نمايد.
2 - در نماز عصر روزه عرفه در مورد كسى كه در عرفات باشد.
3 - در نماز عشاى كسى كه نماز مغرب و عشا را در مشعر الحرام بخواند.
(مسأله 722): بنابر اقوى اذان و اقامه از كسى كه به جايى وارد شود كه در آن نماز جماعت خوانده شده و امام از نماز فارغ شده باشد، ساقط مىشود، هر چند تنها از مأمومين يك نفر باقى مانده باشد، چه در مسجد وارد شود و چه در غير مسجد، و بلكه هرگاه اراده نماز جماعت را نداشته باشد و وارد بر جماعت شود نيز از او ساقط است، و بلكه هرگاه امام مشغول نماز باشد و فارغ از نماز نشده باشد بعيد نيست كه از او ساقط شود.
(مسأله 723): فرقى در سقوط اذان و اقامه در موارد مذكور ميان آنكه اطلاع از اقامه نماز جماعت در آنجا داشته باشد و يا مطلع از آن نباشد، نيست و همچنين فرقى نيست در اينكه امام را عادل بداند يا نه و در صورت علم به فسق امام (1) اگر بداند كه نماز جماعت از تمام مأمومين و يا از بعض مأمومين به صورت صحيح برپا شده است و يا آنكه مأمومين مجهول الحال باشند و نداند كه انعقاد جماعت از سوى آنها به صورت صحيح شده است يا بر وجه فساد، در همه اين احوال اذان و اقامه از او ساقط است ولى اگر علم به فسق امام داشته باشد و نيز بداند كه هيچ كس از مأمومين با او نماز نخوانده باشد، در اين حالت اذان و اقامه از او ساقط نيست.
(مسأله 724): در سقوط اذان و اقامه وحدت (يكى بودن) در نماز