بالفعل نباشد، و بر زمين شوره زار، و نيز در اين چهار مكان: ضجنان و وادى شقرة و بيدا و صلاصل (نوعى صحرا) و بلكه بر هر زمينى كه بر آن عذاب نازل شده يا اهل آن فرو رفته باشند و نيز بر برف و محل عبادت آتش پرستان و هر مكانى كه عادت به آتش افروختن در آن باشد و در خانه مجوس، و رو به روى آتش هر چند چراغ باشد و همچنين روبروى ذي روح كه صدق صورت بكند هر چند مجسمه باشد، خواندن نماز در تمام صور مذكور مكروه است.
(مسأله 635): اولى اجتناب از خواندن نماز در خانه‌اى است كه صورتى در آن باشد و نگاه كردن به نقشى كه شخص را مشغول كند، و همچنين خواندن نماز روبروى ديوارى كه رطوبت بول در آن يا بر روى آن نشت كرده باشد و نيز بر روى قبر يا در كنار قبر و يا روبروى قبر - مگر به صورتى باشد كه كراهت آن برداشته شود مثل آنكه پرده اى حائل شده باشد، و يا دورى ده ذراع از آن و مانند اينها -، در تمام اين مذكورات مكروه است.
(مسأله 636): مستحب است بر نمازگزار كه محدوده اى را براى پيش روى خود قرار دهد اگر چه با تسبيح يا چوب يا خط كشيدنى باشد هر چند بداند كه كسى هم از آنجا عبور نخواهد كرد.
(مسأله 637): مستحب است كه نماز را در مسجد بجا آورد و منقول است كه نماز در مسجد الحرام معادل با هزار هزار ركعت نماز عادى است، و در مسجد رسول خدا (ص) معادل است با ده هزار ركعت نماز در غير آن، و در مسجد كوفه و مسجد الاقصى معادل هزار ركعت نماز و در مسجد جامع شهر معادل يكصد ركعت نماز، و در مسجد قبيله معادل پنجاه ركعت نماز و در مسجد بازار معادل دوازده ركعت نماز است.
(مسأله 638): نماز در مشاهد ائمه (ع) افضل است از نماز در