كه بايد نشسته نماز بخواند (1).
(مسأله 620): در زندانى، فرقى بين زندان شدن او به باطل و به حق غير مقدور نيست، و زندان به حق غير مقدور عذر نيست.
(مسأله 621): هرگاه كسى غصبى بودن مكان نماز را فراموش كرده باشد، معذور بوده و در صورت خواندن نماز، نمازش صحيح است مگر آنكه خود آن شخص غاصب باشد، كه ديگر در اين صورت شخص معذور نيست و ليكن در بطلان نماز او اشكال است و احوط (2) اعاده است، و هر گاه حكم را فراموش كرده باشد، پس اگر متذكر نسيان خود شود، حكم او حكم جاهل مقصر است و اگر متذكر نشود (3)، حكم او حكم جاهل غير مقصر است.