كرده ولى وضوى او باطل نيست (1).
(مسأله 335): براى مسح پا، مى توان به هر يك از انگشت‌هاى پا مسح نمود هر چند انگشت كوچك باشد.
(مسأله 336): هرگاه شخص در حال تقيه پنهانى وضوى صحيح بگيرد در صورتى كه بعد از آن وقت و يا در آن وقت ضررى بر آن مترتب نشود (2)، وضوى او صحيح است.
(مسأله 337): شخصى كه متصلا از او بول مىچكد بايد براى هر نمازى وضو بگيرد و با عجله مشغول به نماز شود و واجب است خود را به چيزى مانند كيسه حفظ كند تا بول از آنجا به جاى ديگر تجاوز نكند و اگر در اثر اين عمل متضرر شود عمل فوق واجب نيست، و در صورت وجوب عمل، تبديل آن براى هر نماز واجب نيست (3) اگر چه احوط است ولى اگر بولش در وقت معينى قطع مىشود بايد در آن وقت بجا آورد و اگر اقل واجب (4) نماز ممكن شود بايد يك نماز به اقل واجب بخواند و بعد يك نماز ديگر احتياطا بخواند و هر جا كه بولش خارج شود بايد دوباره وضو بگيرد و نماز را از همانجا ادامه دهد و تمام كند البته اگر موجب عسر و حرج نشود، و حكم مبطون نيز مانند حكم شخص فوق است.