اگر قصد يكى از غاياتى كه حصول طهارت به جهت آنها شرعا مطلوب است، بنمايد به صورتى كه داعى شخص به سوى آن غايت در حقيقت قربت باشد اگر چه محرك به سوى آن داشتن طهارت در وقت هم باشد، صحيح است و مىتواند بعد از داخل شدن وقت نيز با آن وضو و يا غسل نماز بخواند، و مشهور اين است كه غسل جنابت في نفسه مستحب است (1) بنابر اين هر زمانى كه بخواهد به قصد رفع حدث جنابت غسل كند (2) نيازى به اين نيت ها نيست و مىتواند به همان غسل نماز بخواند، ليكن در جميع صور غير از صورت اولى كه در آن قصد بجا آوردن نماز قضا داشته باشد بايد قصد قربت مطلقه نمايد نه قصد وجوب و نه قصد ندب غائى (3) بمعنى ندب مصطلح كه رخصت در ترك مطلق فعل اوست، والله العالم.
5 - اگر زمين قبرستان را تغيير دهند و در آن محل نهر آب غصبى يا غير غصبى جارى كنند، وضو گرفتن يا غسل كردن در آن نهر چه حكمى دارد و در هر يك از آب غصبى و غير غصبى حكم جدائى وجود دارد يا خير؟
ج: اگر محل از بقاع شريفه باشد مانند صحت امامزاده ها و غير آنها معلوم نيست كه جارى نمودن نهر در آنها اشكالى داشته باشد بلكه حسن دارد ولى اگر معلوم است كه محققا وقف به جهت مقبره بوده، حال كه چنين شده و رفع آن