و گرفتن آب به جهت مسح نمودن از باقى مواضع وضو از ريش و غير آن جايز نيست در حالى كه رطوبت در دست موجود باشد، خصوصا موضعى از ريش كه از حد صورت بيرون باشد ولى در صورت خشك شدن رطوبت دست آب گرفتن از مواضع مذكور جايز است.
(مسأله 295): اگر مكلف متعذر يا متعسر در مسح نمودن بوسيله دست باشد بايد به ذراع مسح نمايد.
(مسأله 296): احوط خشك بودن محل مسح است هر چند نيازى به آن نيست هرگاه مسح به رطوبت دست حاصل شود، و اگر رطوبت دست در رطوبت محل مسح مستهلك شود جايز نيست.
(مسأله 297): بايد چيزى در زمان مسح نمودن حايل ميان ماسح و ممسوح نباشد در صورت اختيار، و اما در حال تقيه، هرگاه شستن پا مقدور نباشد حايل بودن جايز است و در صورت مقدور بودن احوط (1) جمع ميان شستن و مسح نمودن است، و در حال ضرورت مانند سردى نيز حايل بودن اشكالى ندارد.
(مسأله 298): ترتيب در تمام اعضاى وضو شرط واجب است، چه وضوى واجب باشد و چه وضوى مستحبى، چه در حال اختيار باشد و چه در حال اضطرار، چه عالم باشد و چه ناسى.
(مسأله 299): ترتيب در وضو به شستن صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ و پس از آن مسح سر و سپس مسح پاى راست و در نهايت مسح