مسأله٤٤٤  ـ محصور كسى است كه پس از بستن احرام حجّ يا عمره، به جهت مرضى يا مانند آن، ممنوع از ادامه حجّ يا عمره اش باشد.
مسأله٤٤٥  ـ كسى كه محصور مى شود، چند صورت دارد:
اوّل: آن كه در عمره مفرده محصور شود، كه در اين صورت احتياط واجب آن است كه يك قربانى يا قيمت آن را به همسفرانش بسپارد، وبا آنها قرار بگذارد كه در وقت معينى آن را در مكّه بكشند، وپس از فرا رسيدن آن وقت، تقصير كند واز احرام خارج شود.
وبه خارج شدن از احرام در عمره مفرده به صورتى كه ذكر شد، تمام محرّمات احرام بجز زن حلال مى شود، وبراى حلال شدن زن بايد پس از بهبودى ورفع مانع يك عمره مفرده ديگرى به جا آورد.
دوم: آن كه در عمره تمتّع محصور شود، كه در اين صورت وظيفه اش اين است كه يك قربانى يا قيمت آن را به همسفرانش بسپارد، وبا آنها قرار بگذارد كه در وقت معينى آن را در مكّه بكشند، وپس از فرا رسيدن آن وقت تقصير كند واز احرام خارج شود، وبه اين ترتيب، تمام محرّمات احرام براى او حلال مى شود، وبنابر احتياط واجب زن براى او حلال نمى شود، مگر با به جا آوردن عمره مفرده اى بعد از رفع حصر.
سوم: آن كه در حجّ محصور شود، كه در اين صورت خروج او از احرام به قربانى كردن روز عيد در منى مى باشد، وبنابر احتياط واجب زن براى او حلال نمى شود، مگر اين كه طواف كند وسعى نمايد وطواف نساء را در حجّ يا عمره اى به جا آورد.
مسأله٤٤٦  ـ هرگاه محصور شود وقربانى خود را بفرستد، سپس بيمارى او سبكتر شود، چنانچه گمان داشته باشد كه حجّ را درك مى كند بايد به حاجيها ملحق شود، وهمچنين ـ بنابر احتياط واجب ـ اگر احتمال دهد كه حجّ را درك مى كند، كه در اين صورت چنانچه وقوف در عرفات ومشعر را درك كند، يا تنها وقوف در مشعر را ـ به نحوى كه گذشت ـ درك كند، حجّ را درك كرده، وگرنه چنانچه از طرف او قربانى نشود، حجّش منقلب به عمره مفرده مى شود وبايد آن را انجام دهد.
واگر از طرف او قربانى شود، از احرام خارج مى شود، وبنابر احتياط واجب زن براى او حلال نمى شود، مگر با انجام طواف وسعى وطواف نساء در حجّ يا در عمره مفرده اى.
مسأله٤٤٧  ـ اگر محصور از انجام مناسك منى شد، بايد براى رمى جمره عقبه وقربانى نايب بگيرد، سپس حلق يا تقصير كند، وچنانچه در منى نباشد وتمكّن داشته وحرجى نباشد، بايد مويش را به منى بفرستد، وپس از آن بقيه اعمال را به جا آورد.
واگر متمكّن نباشد نايب بگيرد، ظاهر آن است كه بايد قيمت قربانى را نزد شخصى بگذارد تا از طرف او قربانى كند، سپس در همان جايى كه محصور شده، حلق يا تقصير نمايد، وبعد از آن بقيه اعمال را به جا آورد، وپس از آن تمام محرّمات احرام، حتى زن، براى او حلال مى شود، وحجّش صحيح است، واحتياط واجب آن است كه در سال بعد يا خودش رمى را قضا كند ويا براى آن نايب بگيرد.
واگر پس از هر دو وقوف محصور از بقيه مناسك حجّ شد، بايد براى انجام بقيه اعمال نايب بگيرد، وپس از انجام همه اعمال توسط نايب تمام محرّمات احرام براى او حلال مى شود.