مسأله 1792 - كسى كه خمس بدهكار است بنابر احتياط نمى تواند آن را به ذمه بگيرد يعنى خود را بدهكار اهل خمس بداند و در تمام مال تصرف كند و چنانچه تصرف كند و آن مال تلف شود، بايد خمس آن را بدهد.
مسأله 1793 - كسى كه خمس بدهكار است اگر با حاكم شرع مصالحه كند مى تواند در تمام مال تصرف نمايد و بعد از مصالحه منافعى كه بدست مى آيد مال خود او است.
مسأله 1794 - كسى كه با ديگرى شريك است اگر خمس منافع خود را بدهد و شريك او ندهد و بنا داشته باشد كه خمس ندهد و بنا داشته باشد كه خمس ندهد و در سال بعد، از مالى كه خمسش را نداده براى سرمايه شركت بگذارد، هيچ كدام نمى توانند در آن مال تصرف كنند.
مسأله 1795 - اگر بچه صغير سرمايه اى داشته باشد و از آن منافعى بدست آيد واجب است ولى، خمس آن را بدهد.
مسأله 1796 - انسان نمى تواند در مالى كه يقين دارد خمسش را نداده اند و صاحبش بنا دارد خمس ندهد تصرف كند، ولى در مالى كه شك دارد خمس آن را داده اند يا نه، مى تواند تصرف نمايد.
مسأله 1797 - كسى كه از اول تكليف خمس نداده، اگر مالى بخرد و قيمت آن بالا رود، بايد خمس قيمت فعلى آن را بدهد.
مسأله 1798 - كسى كه از اول تكليف خمس نداده، اگر از منافع كسب چيزى كه به آن احتياج ندارد خريده و يك سال از خريد آن گذشته، بايد خمس آن را بدهد و اگر اثاث خانه و چيزهاى ديگرى كه به آنها احتياج دارد مطابق شأن خود خريده، پس اگر بداند در بين سالى كه در آن سال فائده برده آنها را خريده، لازم نيست خمس آنها را بدهد و اگر نداند كه در بين سال خريده يا بعد از تمام شدن سال، بنا بر احتياط واجب بايد با حاكم شرع مصالحه كند.