مسأله 1783 - اگر در يك سال منفعتى نبرد نمى تواند مخارج آن سال را از منفعتى كه در سال بعد مى برد كسر نمايد.
مسأله 1784 - اگر در اول سال منفعتى نبرد و از سرمايه خرج كند، و پيش از تمام شدن سال منفعتى به دستش آيد، مى تواند مقدارى را كه از سرمايه برداشته از منافع كسر كند مسأله 1785 - اگر مقدارى از سرمايه از بين برود و از باقيمانده آن منافعى ببرد كه از خرج سالش زياد بيايد، مى تواند مقدارى را كه از سرمايه كم شده، از منافع بر دارد.
مسأله 1786 - اگر غير از سرمايه چيز ديگرى از مالهاى او از بين برود.
نمى تواند از منفعتى كه به دستش مى آيد آن چيز را تهيه كند. ولى اگر در همان سال به آن چيز احتياج داشته باشد، مى تواند در بين سال از منافع كسب، آن را تهيه نمايد.
مسأله 1787 - اگر در اول سال براى مخارج خود قرض كند و پيش از تمام شدن سال منفعتى ببرد، مى تواند مقدار قرض خود را از آن منفعت كسر نمايد.
مسأله 1788 - اگر در تمام سال منفعتى نبرد و براى مخارج هود قرض كند، مى تواند از منافع سالهاى بعد قرض خود را اداء نمايد.
مسأله 1789 - اگر براى زياد كردن مال، يا خريدن ملكى كه به آن احتياج ندارد قرض كند، نمى تواند از منافع كسب آن قرض را بدهد. ولى اگر مالى را كه قرض كرده و چيزى را كه از قرض خريده از بين برود و ناچار شود كه قرض خود را بدهد مى تواند از منافع كسب قرض را اداء نمايد.
مسأله 1790 - انسان مى تواند خمس هر چيز را از همان چيز بدهد، يا به مقدار قيمت خمس كه بدهكار است، پول يا جنس ديگر بدهد.
مسأله 1791 - كسى كه قصد دادن خمس را دارد تا پنج يك مال باقى است مى تواند در بقيه آن تصرف كند.