شود بايد نماز را تمام بخواند و اگر ناچار باشد يا مثلا براى نجات دادن مظلومى با او مسافرت كند، نمازش شكسته است.
مسأله 1307 - اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند، حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1308 - اگر براى لهو خوش گذرانى به شكار رود، نمازش تمام است، و چنانچه براى تهيه معاش به شكار رود، نمازش شكسته است، و اگر براى كسب و زياد كردن مال برود، احتياط واجب آن است كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند ولى نبايد روزه بگيرد.
مسأله 1309 - كسى كه براى معصيت سفر كرده، موقعى كه از سفر بر مىگردد اگر توبه كرده و برگشتن جزء از سفر او حساب نشود عرفا بايد نماز را شكسته بخواند. و اگر توبه نكرده و رجوع جزء از سفر او محسوب شود بايد احتياط كند هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1310 - كسى كه سفر او سفر معصيت است، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد، چنانچه باقيمانده را هشت فرسخ باشد، يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و قبل از ماندن ده روز برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1311 - كسى كه براى معصيت سفر نكرده، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند ولى نمازهايى را كه شكسته خوانده صحيح است.
شرط ششم - آنكه از صحرانشينهايى نباشد كه در بيابانها گردش مى كنند و هر جا آب و خوراك براى خود و حشمشان پيدا كنند مى مانند و بعد از چندى بجاى ديگر مى روند، و صحرانشينها در اين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند.
مسأله 1312 - اگر يكى از صحرانشينها براى پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتشان سفر كند، چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد، اگر بنه و دستگاهش همراهش باشد تمام بخواند، و الا شكسته بخواند.