مسأله 1313 - اگر صحرانشين براى زيارت يا حج يا تجارت و مانند اينها مسافرت كند، بايد نماز را شكسته بخواند.
شرط هفتم - آنكه شغل او مسافرت نباشد، بنابر اين هواپيما بر و راننده و چوبدار و كشتيبان و مانند اينها، اگر چه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت كنند، بايد نماز را تمام بخوانند.
مسأله 1314 - كسى كه شغلش مسافرت است اگر براى كار ديگرى مثلا براى زيارت يا حج مسافرت كند، بايد نماز را شكسته بخواند. ولى اگر مثلا شوفر اتومبيل خود را براى زيارت كرايه بدهد و در ضمن خودش هم زيارت كند، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1315 - حمله دار يعنى كسى كه براى رساندن حاجيها به مكه مسافرت مى كند، چنانچه شغلش مسافرت باشد، بايد نماز را در آن سفر تمام بخواند و اگر شغلش مسافرت نباشد، مثلا در يك سال حمله‌دارى مى كند احتياط به جمع بين شكسته و تمام نبايد ترك شود.
مسأله 1316 - كسى كه شغل او حمله داريست و حاجيها را از راه دور به مكه مى برد، چنانچه تمام سال يا بيشتر سال را در راه باشد، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1317 - كسى كه در مقدارى از سال شغلش مسافرت است، مثل شوفرى كه فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را كرايه مى دهد، بايد در سفر نماز را تمام بخواند.
مسأله 1318 - راننده و دوره گردى كه در دو - سه فرسخى شهر رفت و آمد مى كنند، چنانچه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود، بايد نماز را شكسته بخوانند.
مسأله 1319 - كسى كه شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد، چه بدون قصد بماند، بايد در سفر اولى كه بعد از ده روز مى رود، نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1320 - كسى كه شغلش مسافرت است، اگر در غير وطن خود ده روز