باشد، و معتبر نيست نماز جماعت در مسجد باشد.
مسأله 933 - اگر شك كند كه جمعيت متفرق شده اند يا نه اذان و اقامه از او ساقط است. ولى اگر در يكى از پنج شرط شك كند مستحب است اذان و اقامه بگويد.
مسأله 934 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را مى شنود مستحب است هر قسمتى را كه مى شنود بگويد.
مسأله 935 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را شنيده، در صورتى كه بين آن اذان و اقامه و نمازى كه مى خواند، زياد فاصله نشده باشد، مى تواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد.
مسأله 936 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمى شود و اگر قصد لذت نداشته باشد ساقط مى شود.
مسأله 937 - اذان و اقامه نماز جماعت را لازم نيست مرد بگويد، بلكه اگر زن هم اذان و اقامه بگويد كافيست.
مسأله 938 - اقامه بايد بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست.
مسأله 939 - اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلا حى على الفلاح را پيش از حى على الصلاة بگويد، بايد از جايى كه ترتيب به هم خورده، دوباره بگويد.
مسأله 940 - بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد و اگر بين آنها بقدرى فاصله دهد كه اذانى را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد. و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز بقدرى فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره براى آن نماز، اذان و اقامه بگويد.
مسأله 941 - اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود، پس اگر به عربى غلط بگويد يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد، يا مثلا ترجمه آنها را به فارسى