مسأله 82 - اگر كسى در موضعى از شارع عام نشسته باشد سپس برخيزد، چنانچه نشستن فقط براى استراحت و مانند آن بوده، حقش ساقط مىشود و ديگرى مىتواند جاى او بنشيند و هم چنين است حكم اگر براى معامله و حرفه نشسته بوده و بعد از استيفاء غرض، برخاسته، بدون آن كه نيت عود به آن محل را داشته باشد و اما اگر قبل از استيفاء غرض به نيت عود به آن محل، برخاسته، چنانچه چيزى از آن شخص مانند، متاع و يا رحل و يا بساط در آن مكان باقى باشد، ظاهر اين است كه هنوز حق او باقى است و اگر چيزى از او باقى نمانده باشد احوط اين است كه با كسى كه بعد از برخاستن او بجاى او آمده مصالحه نمايند.
مسأله 83 - همان طور كه در صورت عدم مزاحمت با عابرين، موضع نشستن براى معامله، حق جالس است همچنين اطراف موضع جلوس، به قدر حاجت، براى گذاشتن متاع، و توقف معامله كننده‌ها نيز، حق او است بلكه بنابر احتياط، نشستن و ايستادن اشخاصى كه مانع از رؤيت متاع و آمدن معامله كننده‌ها باشد نيز جايز نيست.
مسأله 84 - اگر كسى روزى در جائى از راه، براى معامله نشسته بوده و روز بعد، ديگرى بر او سبقت بگيرد و در آن مكان بنشيند، دومى احق است و اولى نمىتواند او را از جائى كه نشسته بلند كند و خود بنشيند ولو اين كه روز قبل، اولى نشسته بوده.
س 85 - وزارت راه، زمينهاى مالكين را گرفته و جاده جديدى احداث نموده و جاده قديم متروك شده و تمام مالكين، جاده نامبرده را جزء زمينهاى خودشان كرده‌اند و ديگر آثارى باقى نمانده بجز سمت زمين اينجانب كه به صورت اول باقى مىباشد آيا تصرف آن قسمت جايز است يا خير و اگر جايز نيست حكم آن چيست؟
ج - در فرض سئوال، اگر جاده ذكر شده به كلى متروك نشده و محل عبور است گرفتن آن جايز نيست. بلى اگر به كلى متروك شده و به صورت موات در آمده و قبلا كسى آن را وقف نكرده و مدعى خصوصى ندارد احياء آن جايز است و اگر احتمال وقفيت آن داده شود ولى شهرت نداشته باشد ضررى ندارد.
س 86 - شخصى قطعه زمينى دارد كه محدود است به يكى راه عبور كم عرض، مىخواهد قدرى از آن زمين را واگذار كند تا جاده عرض بيشترى پيدا كند در عوض آن، كمتر